Μάνη… Ας τα ξεμπερδέψουμε λίγο.. Έχουμε τη Μεσσηνιακή Μάνη (Καρδαμύλη..) και τη Λακωνική Μάνη (Αρεόπολη, Γερολιμένας, Ταίναρο..).

Η Λακωνική Μάνη έχει άγρια ομορφιά, όπως και οι άνθρωποι της… μελαχρινοί άντρες και μελαχρινές γυναίκες με έντονα μάτια είτε πολύ σκούρα είτε πρασινωπά.

Απόκρημνοι βράχοι, επιβλητικοί πύργοι, βαθυγάλανα νερά, ήλιος, και μερικά βράδια ο ήχος των τσακαλιών συνθέτουν την μελωδία της απόλυτης ηρεμίας.

Από ένα μικρό χωριό της Λακωνικής Μάνης κατάγομαι λοιπόν… Κεχριάνικα το όνομα αυτού… ταμπέλα πάνω στον δρόμο δεν θα βρεις για το χωριό μου (είναι τόσο μικρό ναι… 30 πύργοι περίπου). Το χωριό μου θα το καταλάβεις αλλιώς… περνώντας από την Κοίτα στο δρόμο για Γερολιμένα θα βρεις στο δεξί σου χέρι μια προτομή του συνταγματάρχη Πεζικού Κωνσταντίνου Δαβάκη, το όνομα του είναι συνδεδεμένο (και όχι μόνο) με την πρώτη νίκη των Ελλήνων επί των Ιταλών, καθώς ήταν διοικητής του Αποσπάσματος Πίνδου στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο 1940 – 1941.

ας ξεκινήσουμε λοιπόν το οδοιπορικό μας:

Ημέρα 1η: Αθήνα – Αρεόπολη – Κότρωνας – Αλύπα – Κεχριάνικα

Για να φτάσεις στη Μάνη πλέον έχεις 2 επιλογές είτε θα πας από τον παλιό δρόμο (στην Τρίπολη βγαίνεις στην έξοδο για Σπάρτη) και θα υπολογίσεις περίπου 9 ευρώ διοδια είτε θα πας από τον καινούριο δρόμο και θα υπολογίσεις 18 ευρώ διόδια. Για μένα αν ο καιρός είναι καλός χωρίς μπόρες, χαλάζι ο παλιός δρόμος είναι οκ, σε περιπτώσεις έντονων καιρικών φαινομένων προτιμώ τον καινούριο. Η απόσταση όποιο δρόμο και να διαλέξεις είναι περίπου τρεις ώρες και τριάντα λεπτά μέχρι την Αρεόπολη.

Εμείς ξεκινήσαμε Πέμπτη μετά τη δουλειά για να μη χάσουμε την επόμενη μέρα. Περίπου 20:00 φτάσαμε στην Αρεόπολη, όπου κάναμε την πρώτη μας στάση. Εδώ συγκροτήθηκαν οι πρώτες ένοπλες δυνάμεις και ύψωσαν πρώτοι τη σημαία της επανάστασης στις 17 Μαρτίου 1821. Ο οικισμός διατήρησε την ανεξαρτησία του επί Τουρκοκρατίας. Σήμερα και ειδικά τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ κάτι που για μένα κάνει την Αρεόπολη ιδανικό μέρος για βραδινή εξόρμηση. Στα πέτρινα σοκάκια θα βρείτε μεζεδοπωλεία, ταβερνάκια, μπαράκια, ζαχαροπλαστεία και παραδοσιακούς φούρνους.

 

Κάναμε τη βόλτα μας, βγάλαμε τις φωτογραφίες μας με φόντο πέτρινους πύργους, κανόνια και ολάνθιστες βουκαμβίλιες, ήρθε η ώρα να φάμε. Το μάτι μου έπεσε στην άφιξη του περσινού καλοκαιριού στο Ουζομεζεδοπωλείον » Ο Πούλος «. Διαλέγεις αυλή ή πλατεία και κάθεσαι. Μην το σκεφτείς, κάτσε. Τα βασικά είναι: λάδι μανιάτικο, κρίταμο που τον μαζεύει ο Πούλος, σαλάτες με γευστικότατο καπαρόφυλλο, σαγανάκι με σπιτικη μαρμελάδα ντομάτας, τηγανιτά που δεν κολυμπάνε στο λάδι, γλυκά to die for.  Τέλειο φαγητό σε συνδυασμό με τον Πούλο που καταλαβαίνεις αμέσως ότι είναι ο ιδιοκτήτης αφού φροντίζει να μη λείπει τίποτα σε κάθε τραπέζι.

Αν ξεκινήσετε νωρίς από Αθήνα προτείνω να περάσετε από το παραθαλάσσιο χωριό Κότρωνας για να τσιμπήσετε κάτι ελαφρύ και οπωσδήποτε να δοκιμάσετε το τέλειο μπανόφι στο μαγαζί «Άντώνης» (είναι το τελευταίο στο δρόμο, μπροστά από την παραλία ακριβώς). Σε απόσταση 15 λεπτών συνεχίζετε και πάτε σε μια από τις καλύτερες παραλίες της Μάνης την «Αλύπα», εκεί γυρίστηκε η διαφήμιση για το Πλωμάρι. Η τοποθεσία ειδυλλιακή, πύργοι χτισμένοι πάνω στα βράχια, ένα ταβερνάκι μια σταλιά με καθημερινή ψαριά,χοντρό βότσαλο και πεντακάθαρα νερά! MUST!

Ημέρα 2η: Κεχριάνικα – Βάθεια – Μαρμάρι(1+2) – Μέζαπος – Σταυρί – Αρεόπολη

Πρωινή γυμναστική, γάλα με δημητριακά, μαγιό και φύγαμε για all day long ηλιοθεραπεία! Αρκετή έλλειψη βιταμίνης D έχουμε από τη δουλειά γραφείου! Η πρώτη μέρα καλοκαιρινής εξόρμησης απαιτεί ξεκούραση, χαλάρωση, beach bar, ξαπλώστρα, άμμο και εύκολη πρόσβαση. Όλα αυτά μαζί στη Μάνη τα βρίσκεις μόνο στο Μαρμάρι. Θα βρεις και κύμα βέβαια. Εδώ δεν χρειάζεται να κουβαλήσεις τίποτα μαζί σου τα έχει όλα. Πάρε μόνο το βιβλίο σου, την κάμερα για υποβρύχια βίντεο και φωτογραφίες και όλα σούπερ. Αν έχεις διάθεση ίδια με τη δική μας για αλλαγή αφού πέσει λίγο ο ήλιος μπορείς να πας λίγο πιο δίπλα, να κατέβεις μια διαδρομή δέκα λεπτών και να φτάσεις στην μη οργανωμένη παραλία Μαρμάρι (2) (έτσι το λέω: Μαρμάρι δυο), χωρις κύμα, άμμο, μερικούς γυμνιστές ίσως…και από εδώ φύγε αφού απολαύσεις το πιο τέλειο ηλιοβασίλεμα.

Εναλλακτική είναι να απολαύσεις το ηλιοβασίλεμα στο δρόμο της επιστροφής (προς Γερολιμένα) σε ένα άνοιγμα του δρόμου λίγο πριν φτάσεις στη Βάθεια. Σε αυτό το σημείο απολαμβάνεις τον ήλιο καθώς περνάει μέσα από τους πέτρινους πύργους με το ιδιαίτερο σκούρο χρώμα, ολόκληρος ο οικισμός, μνημείο αρχιτεκτονικής παράδοσης, μοιάζει να αιωρείται.

Αν είστε της θάλασσας και του μπάνιου μπορείτε να απολαύσετε τρομερό ηλιοβασίλεμα στην παραλία στον Μέζαπο! Το χρώμα του νερού όταν πέφτει ο ήλιος είναι μοναδικό καθώς κοκκινίζει από το χρώμα των βράχων.

Κρατήστε χώρο σήμερα στο στομάχι σας γιατί σας έχω κρυμμένο, locals only μυστικό μέρος για φαγητό! Η κατάσταση μετά από τόσο μπάνιο θέλει καλοψημένο κρέας, χωριάτικη, τζατζίκι, πατάτες και μπύρα. Αυτά θα βρείτε στον Κοκοράκη στο χωριό Σταυρί. Αυτά και μόνο αυτά. Κάθε χρόνο περιμένω αυτή τη καλοκαιρινή ημέρα, που θα βρεθώ στο Σταυρί, θα βρω τραπέζι και θα φάω αυτά τα Α-ΠΙ-ΣΤΕΥ-ΤΑ χοιρινά καλαμάκια. Ο νους σας δεν χωράει τη γεύση τους. Ο ουρανίσκος σας δεν έχει βιώσει ξανά αυτή την εμπειρία. Οικογενειακή κατάσταση, ψήνει ο άντρας της οικογένειας, σερβίρουν τα παιδιά, σαλάτες και λοιπά οι γυναίκες.

Μετά από αυτό το δείπνο μπορείς να πας να ξεκουραστείς, να σκεφτείς πόσο τυχερός είσαι που δοκίμασες αυτό το φαγητό ή να πας στην Αρεόπολη για να πιεις το ποτό σου σε ένα από τα τρια μπαρ. Για κάποιο λόγο, μηχανικά θα έλεγα, πάντα πάω στη Bucca, ίσως επειδή είναι το πρώτο μπαρ που άνοιξε στην Αρεόπολη, ίσως επειδή έχω περάσει πολύ όμορφες στιγμές εκει.. και παίζει μουσική που μου αρέσει. Πάντως και τα 5 μπαρ έχουν καλό ποτό και ζεστό, φιλόξενο χώρο. Τρομερό κέφι γίνεται και στα πάρτυ του Aula.

Ημέρα 3η: Κεχριάνικα – Γυάλια – Κάποι – Πόρτο Κάγιο – Ακρωτήριο Ταίναρο – Γερολιμένας – Αρεόπολη – Λιμένι

Για σήμερα θα χρειαστείτε αθλητικά παπούτσια!

Ωραία μέρα ξεκινάει! Το πρόγραμμα έχει κυρίως μη οργανωμένες παραλίες, αρκετό περπάτημα, χιλιόμετρα και διαδρομές που θυμίζουν στιγμιότυπα από ταινίες με ένα αμάξι στη μέση του πουθενά. (τα παρακάτω σημεία είναι στη διαδρομή από Γερολιμένα προς Ταίναρο με τη σειρά και επιστροφή)

Γυάλια η νούμερο 1 παραλία για μένα στη Μάνη. Είναι ο μυστικός μου παράδεισος. Θα φτάσετε εκεί στρίβοντας δεξιά μέσα σε ένα μικρό στενάκι μετά το τελευταίο βενζινάδικο στο δρόμο προς Ταίναρο. (2 κολπίσκοι μη οργανωμένοι, άμμος)

Κάποι η νούμερο 2 παραλία! λίγο πριν φτάσεις στη Βάθεια σταματάς παρκάρεις στο άνοιγμα που θα βρεις σε ένα ανηφορικό σημείο (θα δεις μερικά ακόμα αυτοκίνητα) και κατεβαίνεις μια διαδρομή περίπου 10 λεπτών. (καταγάλανα νερά, χοντρό βότσαλο, μη οργανωμένη)

Πόρτο Κάγιο μικρός κολπίσκος, λιμανάκι, με βότσαλο έξω άμμο μέσα, ξαπλώστρες και ταβερνούλες για ψάρι. Θεωρείται από τα γραφικότερα σημεία. Προσωπικά με κερδίζει η θέα του από ψηλά πριν φτάσω κάτω. Αν είναι η πρώτη σας φορά στη Μάνη κάντε μια βόλτα.

Και αφού έχετε κάνει τις βουτιές σας, ετοιμαστείτε για 45 λεπτο περπάτημα πήγαινε και άλλο τόσο έλα… Ε ναι… φτάσατε μέχρι Πόρτο Κάγιο, κρίμα να μην ζήσετε την εμπειρία του νοτιότερου άκρου της Ελλάδας και του 2ου νοτιότερου της Ευρώπης. Σύμφωνα με την μυθολογία ο Απόλλωνας έδωσε στον Ποσειδώνα το Ταίναρο και πήρε τους Δελφούς για να χτίσει το μαντείο του. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας το Ταίναρο αποτελούσε ορμητήριο των πειρατών και για αυτό οι ναυτικοί φρόντιζαν να περνάνε από απόσταση. Έτσι έμεινε και το γνωμικό » Από τον κάβο Ματαπά σαράντα μίλια αλαργινά».  Η πεζοπορία μέχρι το φάρο του ακρωτηρίου είναι αρκετά εύκολη, χρειάζεται οπωσδήποτε αθλητικά παπούτσια, νερό και να έχει πέσει αρκετά ο ήλιος. Αν κουραστείτε πολύ στην αρχή ή στην επιστροφή μπορείτε να κάνετε και τη βουτιά σας. Σε αυτά τα 45 λεπτά θα αισθανθείτε ότι γίνεστε ένα με τη φύση, ο αέρας, οι βράχοι, το χώμα θα γίνουν συνοδοιπόροι σας…έχω παρατηρήσει ότι στη διαδρομή, ακόμα και παρέα μεγάλη να είστε, θα έρθετε πιο κοντά με τον εαυτό σας…κυριαρχεί η ησυχία και ο ήχος της θάλασσας που χτυπάει τα βράχια… Είναι 45 λεπτά για εσάς. Δεν θα κουραστείτε σωματικά, αντιθέτως θα γεμίσετε ενέργεια. Η φύση στο σημείο αυτό κυριαρχεί. Μια εμπειρία ζωής που προτείνω και σε ανθρώπους που δεν τους αρέσουν αυτού του είδους οι εξορμήσεις να το τολμήσουν. Στην αρχή της διαδρομής θα βρείτε ότι έχει απομείνει από το Ιερό – Νεκρομαντείο του Ποσειδώνα, καθώς άλλος μύθος έλεγε ότι σε αυτό το σημείο ήταν η πύλη του Άδη.

Στην επιστροφή αν έχετε κουραστεί μπορείτε να απολαύσετε το φαγητό σας στην ταβέρνα που υπάρχει εδώ. Εναλλακτικά μπορείτε να κάνετε τη βόλτα σας μέχρι το γραφικό Γερολιμένα.

Ακόμα μια επιλογή για φαγητό είναι ο Μπαρμπα – Πέτρος στην Αρεόπολη και αν θέλετε και μια αλλαγή απολαύστε το ποτό σας στο πολυφωτογραφημένο Λιμένι.

 

Ημέρα 4η: Κεχριάνικα – Λιμένι – Αθήνα

Μέρα επιστροφής σήμερα, τακτοποιούμε, κλείνουμε το σπίτι, φορτώνουμε το αμάξι, τελευταία βουτιά, φαγητό και Αθήνα.

Μπανιο στην προβλήτα στο Λιμένι. Θα μπορούσα να χαζεύω τα πιτσιρίκια αλλά και τους μεγάλους που επιδεικνύουν τις ικανότητες τους στις βουτιές όλη μέρα!! Σκέτη απόλαυση, ατελείωτο γέλιο.. και κακόκεφος να είσαι εδώ αλλάζει η διάθεση σου. Αγαπημένη στιγμή η μανιάτισσα γιαγιά με το πυργόσπιτο πάνω στη θάλασσα που κατα τις 14:30 βγήκε στο μπαλκόνι και φώναζε τα πιτσιρίκια να μαζευτούν!Πεντακάθα νερά, κάθεσαι είτε στην προβλήτα, είτε στα βράχια, υπάρχει και μαγαζί με ενοικιάσεις sup, θαλάσσια ποδήλατα κλπ…

Για φαγητό αν έρχεστε πρώτη φορά θα πω ότι λένε όλοι, αλλά έχουν δίκιο… Ψάρι στον Τάκη …(αν βρείτε να κάτσετε, Αύγουστο κάντε μια κράτηση). Τσιμπημένες τιμές, αλλά το ψάρι παίζει να το βγάλει και από το καϊκι μπροστά σου! Αν θέλετε κάτι πιο οικονομικό τα τραπεζάκια πάνω στη θάλασσα στο Μαγαζάκι της Θοδώρας είναι ό,τι πρέπει.

υ.γ θα μπορούσατε αν έχετε χρόνο να επισκεφθείτε και τα Σπήλαια Διρού. Είναι μια πολύ όμορφη εμπειρία για όλη την οικογένεια.

extra δραστηριότητες για τους πιο απαιτητικούς

• πεζοπορία στο κάστρο στο «Τηγάνι«. (απαιτητική 2 ώρες, χρειάζεται παντελόνι, ίσως και παπούτσι τύπου αρβίλα, ξεκινάτε από το χωριό Μέζαπος)

• βόλτα με το αυτοκίνητο στο εγκαταλείλημένο χωριό «Μουντανίστικα» για πανοραμική θέα. (θέλει προσεχτική οδήγηση)

Αξίζει να προμηθευτείτε από τη Μάνη:

1. Λάδι
2. Μέλι
3. Κόκορα
4. Σύγκλινο
5. Αυγά

για τα παραπάνω προϊόντα είτε στείλτε μου για να σας δώσω τηλέφωνο παραγωγού, είτε ρωτήστε στο ξενοδοχείο σας, τα περισσότερα ξενοδοχεία στη Μάνη προμηθεύονται πρώτες ύλες από ντόπιους παραγωγούς.

gastronomy tip: αν θέλετε να δοκιμάστε μακαρονάδα μανιάτικη (τσουχτή) να είναι με αυγό. Πολλά μαγαζιά προσφέρουν ως τσουχτή την μακαρονάδα μόνο με τυρί. Η αυθεντική είνα με τηγανιτό αυγό από πάνω!

Για ξεχωριστή διαμονή(από Οίτυλο μέχρι Ταίναρο):

• Petra & Fos Boutique Hotel & Spa 
• Εν Πλώ Luxury Suites
• Λιμένι Village
• Citta dei Nicliani
• Κυριμαι
• Alika Resort
• Porto Mani Suites
• Tainaron Blue Retreat
• Petritis  Mani Guest House
• Bassa Maina

Αυτές ήταν οι δικές μου 4 μέρες στο χωριό μου… φυσικά έχω πολλά ακόμα να σας προτείνω για φαγητό, εξορμήσεις, παραλίες και locals only μέρη. Αν επισκεφθείτε τη Μάνη μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου.

υγ. στη γιαγιά μου τη μανιάτισσα…να την βλέπατε πόσο δυνατή γυναίκα, όμορφη..αυτή την άγρια ομορφιά, όπως της Μάνης. Να ανέβαινα πάλι τα σκαλιά του σπιτιού τρέχοντας και να την έβλεπα, να στέκει αγέρωχη…και τι δεν θα ‘δινα…και τον μπαμπάκα μου, τον μικρότερο της, τον θυμάμαι να την αρπάζει και να τη φιλάει και να μου κλείνει το μάτι για να με ηρεμήσει γιατί την έτρεμα όταν ήμουν μικρή. Και τι δεν θα ‘δινα να ανέβαινα τώρα αυτά τα σκαλιά και να κάναμε όλοι μαζί μια αγκαλιά.

 

(ενημέρωση άρθρου Αύγουστος 2019)